Η χοληδόχος κύστη είναι ένα όργανο του πεπτικού με σχήμα συνήθως σαν αχλάδι, που βρίσκεται ψηλά και δεξιά στην κοιλιακή χώρα κάτω από το ήπαρ(συκώτι).
Μέσα στην χοληδόχο κύστη υπάρχει η χολή που είναι ένα ρευστό υγρό που παράγεται από το συκώτι.
Κατά τη διάρκεια των γευμάτων η χολή εκκρίνεται μέσω του χοληδόχου πόρου στο λεπτό έντερο και βοηθάει στην πέψη των λιπαρών τροφών και την απορρόφηση των βιταμινών και των θρεπτικών συστατικών.
Πολύ συχνά μέσα στην χοληδόχο κύστη προκαλούνται συμπυκνώσεις χοληστερόλης, χολερυθρίνης και αλάτων, με αποτέλεσμα την δημιουργία μικρών πετρών που ονομάζονται χολόλιθοι.
Οι περισσότεροι χολόλιθοι είναι μικροί της τάξης λίγων χιλιοστών και δεν προκαλούν διαταραχές στον οργανισμό.
Όταν όμως οι χολόλιθοι είναι μεγάλοι τότε προκαλούν συμπτώματα όπως δυσπεψία, φούσκωμα, αέρια, καούρες, ναυτία, πόνο, έμετο ακόμη και πυρετό.
Περίπου το 20% των ανθρώπων θα παρουσιάσουν χολολιθίαση σε κάποια στιγμή της ζωής τους.
Η χολολιθίαση παρουσιάζεται συχνότερα στα παχύσαρκα και υπέρβαρα άτομα και σε άτομα που κάνουν κακής ποιότητας διατροφή. Άλλοι προδιαθεσικοί παράγοντες που ευνοούν την δημιουργία χολόλιθων, είναι:
-
Το κληρονομικό ιστορικό
-
Το φύλο (οι γυναίκες εμφανίζουν συχνότερα πέτρες στη χοληδόχο κύστη)
-
Η ηλικία
-
Η λιπαρή διατροφή πλούσια σε θερμίδες
-
Η έλλειψη σωματικής δραστηριότητας και η καθιστική ζωή
-
Τα μεταβολικά νοσήματα, υπερλιπιδαιμίες, σακχαρώδης διαβήτης
-
Οι ιδιοπαθείς εντερικοί νόσοι πχ. νόσος του Crohn
-
Η εγκυμοσύνη
-
Τα αντισυλληπτικά
Πως γίνεται η διάγνωση της Χολολιθίασης
Η διάγνωση τίθεται από το ιστορικό του ασθενούς, την κλινική εξέταση και με τον υπερηχογραφικό έλεγχο της άνω κοιλίας. Ειδικότερα το υπερηχογράφημα άνω κοιλίας αποτελεί την ενδεδειγμένη εξέταση, αφού ελέγχει αναλυτικά την χοληδόχο κύστη και τον χοληδόχο πόρο για λίθους και απόφραξη.
Ποια είναι η θεραπεία για την Χολολιθίαση
Δυστυχώς δεν υπάρχει φαρμακευτική θεραπεία που να διασπά και να απομακρύνει τους χολόλιθους.
Όταν διαγνωστεί η χολολιθίαση, η σύσταση είναι να γίνει χειρουργική επέμβαση.
Αποτελεί όφελος για τον ασθενή να υποβληθεί σε ένα προγραμματισμένο χειρουργείο, αποφεύγοντας έτσι το ενδεχόμενο νόσησης από μία βαριά χολοκυστίτιδα ή παγκρεατίτιδα που είναι σοβαρές και επιπλεγμένες καταστάσεις.
Καθώς οι χολόλιθοι μεγαλώνουν και πολλαπλασιάζονται μέσα στην χοληδόχο κύστη, η κύστη ερεθίζεται και δημιουργείται φλεγμονή. Επίσης όταν η χοληδόχος κύστη συσπάται για να εκκρίνει τη χολή, τότε οι χολόλιθοι μπορεί να παγιδευτούν μέσα στον κυστικό πόρο και να προκαλέσουν απόφραξη.
Όλες αυτές οι διαταραχές μπορεί να οδηγήσουν σε φλεγμονές όπως την χολοκυστίτιδα και την παγκρεατίτιδα.
Όταν η απόφραξη του κυστικού ή των χοληφόρων πόρων είναι παρατεταμένη, τότε προκαλείται μία σοβαρή επιπλοκή, η οξεία χολοκυστίτιδα.
Η οξεία χολοκυστίτιδα είναι μία επείγουσα κατάσταση που απαιτεί άμεση χορήγηση αντιβιοτικής αγωγής και πολλές φορές άμεση χειρουργική επέμβαση.
Τα συμπτώματα της οξείας χολοκυστίτιδας περιλαμβάνουν:
-
Διάταση της κοιλιάς και οξύ κοιλιακό πόνο άνω δεξιά που μπορεί να εξαπλώνεται στο δεξί ώμο και στο επάνω μέρος της πλάτης
-
Πυρετός με ρίγη και εφίδρωση
-
Ναυτία και έμετοι
-
Ανοιχτόχρωμα κόπρανα
-
Σκούρα ούρα
-
Ικτερική χροιά δέρματος
Πως γίνεται η διάγνωση της οξείας Χολοκυστίτιδας
Η διάγνωση τίθεται από τον έμπειρο γιατρό, με την λήψη του ιστορικού του ασθενούς, την κλινική εξέταση, τις αιματολογικές εξετάσεις, την γενική ούρων, το u/S κοιλίας, ή την αξονική τομογραφία κοιλίας αν χρειαστεί.
Επίσης κατά τον αιματολογικό έλεγχο παρουσιάζεται αύξηση στα λευκά αιμοσφαίρια, στα ηπατικά ένζυμα, στην χολερυθρίνη και στην αλκαλική φωσφατάση.
Ποια είναι η θεραπεία για την οξεία Χολοκυστίτιδα
Η αντιμετώπιση της οξείας χολοκυστίτιδας πρέπει να είναι άμεση γιατί υπάρχει περίπτωση ρήξη της χοληδόχου κύστης και πρόκληση γενικευμένης περιτονίτιδας.
Ανάλογα με την βαρύτητα του περιστατικού, ο γιατρός θα παραπέμψει τον ασθενή σε χειρουργική επέμβαση.
Λαπαροσκοπική Χολοκυστεκτομή
Η λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή είναι η επέμβαση που χρησιμοποιείται ευρέως στις μέρες μας για την αφαίρεση χολής (χοληδόχου κύστεως).
Όλοι οι ασθενείς με συμπτωματολογία οξείας χολοκυστίτιδας αποτελούν επείγουσα κατάσταση και συνήθως απαιτείται άμεση χειρουργική επέμβαση.
Η λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή είναι μία ατραυματική, αναίμακτη, ανώδυνη και ελάχιστα επεμβατική τεχνική που πραγματοποιείται με χορήγηση γενικής αναισθησίας.
Εκτελείται δια μέσου 4 μικρών οπών στην κοιλιά και με την βοήθεια του λαπαροσκοπίου ο χειρουργός έχει μεγεθυμένη οπτική εικόνα των εσωτερικών δομών της περιοχής.
Με ειδικά λεπτά εργαλεία, εκτελείται η διατομή της κυστικής αρτηρίας και του κυστικού πόρου, ο διαχωρισμός της χοληδόχου κύστης από τους γύρω ιστούς, και η αφαίρεση της.
Ο μετεγχειρητικός πόνος και το αίσθημα δυσφορίας είναι ελάχιστο.
Ο ασθενής λαμβάνει εξιτήριο συνήθως την επομένη της επεμβάσεως, εκτός των περιπτώσεων επιπλεγμένων περιστατικών, όπου χρειάζεται η μετεγχειρητική χορήγηση ενδοφλέβιων αντιβιώσεων.
Τις περισσότερες φορές ο ασθενής επιστρέφει στην καθημερινότητα και την δουλειά του μετά από 3 έως 12 ημέρες.
Ποια είναι η προετοιμασία του ασθενούς που θα υποβληθεί σε λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή.
Ο ασθενής θα υποβληθεί την προηγουμένη της επέμβασης σε κλινικό έλεγχο από το γιατρό. Επίσης θα κάνει εργαστηριακές αιματολογικές εξετάσεις και υπερηχογράφημα κοιλίας.
Ο χειρουργός θα δώσει αναλυτικές οδηγίες στον ασθενή για την προετοιμασία του πριν την επέμβαση.
Μετά την λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή, τι θα πρέπει να κάνει ο ασθενής ?
Ο χειρουργός θα δώσει γραπτές οδηγίες στον χειρουργημένο ασθενή, τις οποίες θα του τις εξηγήσει αναλυτικά.
Οι οδηγίες περιλαμβάνουν την φαρμακευτική αγωγή που θα λαμβάνει ο ασθενής και διαιτητικό πρόγραμμα.
Σαφώς, ο χειρουργός βρίσκεται σε διαρκή επικοινωνία με τον ασθενή για την παρακολούθηση του και την ομαλή μετεγχειρητική του ανάρρωση.
Όπως αναφέραμε, η επάνοδος του ασθενούς στην εργασία του, μπορεί να γίνει από 3 έως 12 ημέρες, ανάλογα με την κλινική του κατάσταση και την φύση του επαγγέλματος του.
Μετά την αφαίρεση της χοληδόχου κύστης ο ασθενής θα έχει διατροφικούς περιορισμούς στην υπόλοιπη ζωή του ?
Ο ασθενής μετά την επέμβαση θα πρέπει να τηρεί αυστηρά τις διατροφικές οδηγίες του χειρουργού του, που περιλαμβάνουν την κατανάλωση υγρών, ζωμών και ζελέ ενώ σταδιακά θα εμπλουτίζονται με προσθήκη στερεών τροφών χαμηλών λιπαρών και σε μικρές ποσότητες.
Ο ασθενής θα πρέπει να κάνει μικρά και συχνά γεύματα ώστε να μην αφήνει το στομάχι του άδειο για μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά ούτε να το φορτώνει με μεγάλη ποσότητα τροφής.
Η διατροφική προσαρμοστική διαδικασία του ασθενούς θα γίνει βάσει των οδηγιών του γιατρού. Για κάποιο χρονικό διάστημα θα πρέπει να αποφεύγει την κατανάλωση λιπαρών, βαριών και πικάντικων τροφών, όπως οι σάλτσες, τα κοκκινιστά, τα τηγανητά, οι ομελέτες, τα όσπρια, κ.α., καθώς και τις όξινες τροφές, (κρέας, αλλαντικά, γλυκά, κίτρινα τυριά,κ.α.).
Μετά από την διατροφική του προσαρμογή, ο ασθενής θα έχει μία φυσιολογική ζωή αφού η παραγωγή της χολής από το ήπαρ θα συνεχίζεται κανονικά, καθώς και η διοχέτευση της στο λεπτό έντερο για την πέψη όλων των τροφών.
_edited.jpg)
%20(1).jpg)
.jpg)
.png)
_JPG.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
